Prawidło 4.3 – Ochrona zdrowia i bezpieczeństwa oraz zapobieganie wypadkom
Cel: Zapewnienie, że środowisko pracy marynarzy na statku sprzyja bezpieczeństwu i
zdrowiu
1. Każdy Członek zapewni, że na statkach podnoszących jego banderę zdrowie marynarzy jest
chronione w miejscu pracy i że mieszkają oni, pracują i szkolą się w bezpiecznym i higienicznym
środowisku.
2. Każdy Członek stworzy i rozpowszechni krajowe wytyczne dotyczące zarządzania
bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy na statkach podnoszących jego banderę po konsultacji
z reprezentatywnymi organizacjami armatorów i marynarzy i biorąc pod uwagę odpowiednie
kodeksy, wytyczne i normy zalecane przez organizacje międzynarodowe, krajową administrację oraz
organizacje przemysłu morskiego.
3. Każdy Członek przyjmie ustawodawstwo oraz inne rozwiązania dotyczące kwestii określonych w
Kodeksie, biorąc pod uwagę odpowiednie dokumenty międzynarodowe i ustanawiając normy
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy oraz zapobiegania wypadkom na statkach
podnoszących jego banderę.
Norma A.4.3 – Ochrona zdrowia i bezpieczeństwo oraz zapobieganie wypadkom
1. Przyjęte zgodnie z Prawidłem 4.3, ustęp 3, ustawodawstwo oraz inne rozwiązania będą zawierać
następujące kwestie:
(a) przyjęcie i efektywne wdrożenie oraz promowanie polityki i programów z zakresu
bezpieczeństwa w miejscu pracy na statkach pływających pod banderą Członka, włączając w
to ocenę ryzyka jak też szkolenie i instrukcje dla marynarzy;
(b) rozsądne środki w celu zapobieżenia wypadkom w miejscu pracy, uszkodzeniom ciała i
chorobom, włączając w to środki służące zapobieganiu ryzyku wystawienia na działanie
szkodliwych czynników i substancji chemicznych jak również ryzyko uszkodzenia ciała lub
choroby, które może wyniknąć z użycia sprzętu i maszyn na statkach;
(c) wdrażane na statkach programy służące zapobieganiu wypadkom w miejscu pracy,
uszkodzeniom ciała i chorobom i ciągłej poprawie bezpieczeństwa i ochronie zdrowia w
miejscu pracy, angażujące przedstawicieli marynarzy i inne osoby zainteresowane ich
wdrożeniem, uwzględniające środki zapobiegawcze, łącznie z kontrolą inżynieryjną i
projektową, zmianą procesów i procedur dla zadań kolektywnych i indywidualnych oraz
wykorzystaniem osobistego sprzętu ochronnego; oraz
(d) wymagania dotyczące inspekcji, składania raportów i poprawy niebezpiecznych warunków
oraz badania i składania raportów na temat wypadków w miejscu pracy.
2. Postanowienia, o których mówi ustęp 1 niniejszej Normy, będą:
(a) brać pod uwagę istotne międzynarodowe dokumenty zajmujące się kwestią bezpieczeństwa i
ochrony zdrowia w miejscu pracy oraz szczególnymi zagrożeniami i odnosić się do
wszystkich kwestii istotnych w zapobieganiu wypadkom w miejscu pracy, uszkodzeniom
ciała i chorobom, które mogą mieć związek z pracą marynarzy, szczególnie tych związanych
z zatrudnieniem na morzu;
(b) jasno określać obowiązki armatorów, marynarzy i innych osób w związku z wymaganiem
stosowania się do odpowiednich norm oraz polityki i programu bezpieczeństwa w miejscu
pracy na danym statku ze szczególnym uwzględnieniem kwestii bezpieczeństwa i zdrowia
marynarzy w wieku poniżej 18 lat;
(c) określać obowiązki kapitana statku lub/i osoby wyznaczonej przez kapitana w zakresie
przejęcia szczególnej odpowiedzialności za wdrożenie polityki i programu bezpieczeństwa i
zdrowia w miejscu pracy; oraz
(d) określą kompetencje przedstawicieli marynarzy na statku wyznaczonych lub wybranych jako
przedstawiciele w kwestii bezpieczeństwa, którzy uczestniczyć będą w spotkaniach komitetu
ds. bezpieczeństwa na statku. Taki komitet zostanie ustanowiony na statku na którym jest
pięciu lub więcej marynarzy.
3. Ustawodawstwo oraz inne rozwiązania wspomniane w Prawidle 4.3, ustęp 3, będą regularnie
rewidowane w konsultacji z przedstawicielami organizacji armatorów i marynarzy i, jeśli to
konieczne, zmieniane z uwzględnieniem zmian w technologii i badaniach w celu ułatwienia ciągłej
poprawy w zakresie bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz polityki i programów zdrowotnych i w
celu zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy dla marynarzy na statkach podnoszących banderę
danego Członka.
4. Spełnianie wymagań odpowiednich międzynarodowych dokumentów dotyczących dopuszczalnych
poziomów narażenia na niebezpieczeństwa w miejscu pracy na statku i rozwoju oraz wdrożenia
polityki i programów bezpieczeństwa w miejscu pracy uważane będzie za spełnienie wymagań
niniejszej Konwencji.
5. Właściwa władza zapewni, że:
(a) wypadki w miejscu pracy, związane z wykonywaniem pracy uszkodzenia ciała i choroby będą
odpowiednio zgłaszane z uwzględnieniem wytycznych Międzynarodowej Organizacji Pracy
w kwestii zgłaszania i rejestrowania wypadków i chorób związanych z wykonywaniem pracy;
(b) kompleksowe statystyki tego rodzaju wypadków i chorób będą prowadzone, analizowane i
publikowane i, tam gdzie to właściwe, towarzyszyć im będą badania ogólnych trendów w
zakresie rozpoznanych zagrożeń; oraz
(c) prowadzone będą dochodzenia w sprawie wypadków w miejscu pracy.
6. Raporty i dochodzenia w sprawie bezpieczeństwa w miejscu pracy i kwestii zdrowotnych będą
pomyślane w taki sposób, by chronić dane osobowe marynarzy i wezmą pod uwagę wytyczne
Międzynarodowej Organizacji Pracy w tej sprawie.
7. Właściwa władza będzie współpracowała z organizacjami armatorów i marynarzy w celu podjęcia
kroków zmierzających do zwrócenia uwagi marynarzy na informacje dotyczące szczególnych
zagrożeń występujących na statkach, na przykład poprzez wysyłanie oficjalnych powiadomień
zawierających odpowiednie instrukcje.
8. Właściwa władza będzie wymagała, by armatorzy przeprowadzający ocenę ryzyka odnośnie do
zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy, korzystali z odpowiednich informacji
statystycznych z ich statków i z ogólnych informacji statystycznych zapewnianych przez właściwą
władzę.
Wytyczna B4.3 – Ochrona zdrowia i bezpieczeństwa oraz zapobieganie wypadkom
Wytyczna B4.3.1 – Postanowienia w sprawie wypadków w miejscu pracy oraz uszkodzeń ciała i chorób związanych z wykonywaniem pracy
1. Postanowienia wymagane zgodnie z Normą A4.3 powinny brać pod uwagę wydany przez
Międzynarodową Organizację Pracy kodeks praktyk zatytułowany Zapobieganie wypadkom na
pokładach statków na morzu i w porcie, 1996 r. i jego kolejne wersje i inne wydane przez MOP i inne
organizacje międzynarodowe normy i wytyczne oraz kodeksy praktyk dotyczące bezpieczeństwa i
ochrony zdrowia, włączając w to ekspozycję na wszelkie zidentyfikowane przez nie zagrożenia.
2. Właściwa władza zagwarantuje, że krajowe wytyczne w kwestii zarządzania bezpieczeństwem i
zdrowiem dotyczą następujących kwestii:
(a) ogólnych i podstawowych postanowień;
(b) cech konstrukcyjnych statku, włączając w to środki dostępu i zagrożenia związane z
azbestem;
(c) maszyny;
(d) skutki bardzo niskich lub wysokich temperatur powierzchni, z którymi stykają się marynarze;
(e) skutki hałasu w miejscu pracy i w pomieszczeniach mieszkalnych na statku;
(f) skutki drgań w miejscu pracy i w pomieszczeniach mieszkalnych na statku;
(g) skutki oddziaływania innych czynników nie wymienionych w punktach (e) i (f), w miejscu
pracy i w pomieszczeniach mieszkalnych na statku, włączając w to dym tytoniowy;
(h) specjalne środki bezpieczeństwa na i pod pokładem;
(i) sprzęt do załadunku i wyładunku;
(j) ochrona przeciwpożarowa i gaszenie pożarów;
(k) kotwice, łańcuchy i liny;
(l) ładunki niebezpieczne i balast;
(m) osobisty sprzęt ochronny dla marynarzy;
(n) pracę w zamkniętych przestrzeniach;
(o) wpływ zmęczenia na kondycję fizyczną i umysłową marynarzy;
(p) skutki uzależnienia od narkotyków i alkoholu;
(q) zapobieganie zarażeniu HIV/AIDS; oraz
(r) reakcje na sytuacje awaryjne i wypadki.
3. Ocena i redukcja zagrożeń związanych z kwestiami wymienionymi w ustępie 2 niniejszej
Wytycznej powinna brać pod uwagę skutki zdrowotne pracy fizycznej, w tym ręcznego przenoszenia
ładunków, hałasu i drgań, skutki zdrowotne kontaktu z substancjami chemicznymi i biologicznymi,
skutki pracy dla zdrowia psychicznego, wpływ zmęczenia na kondycję fizyczną i umysłową i
wypadki w miejscu pracy. Niezbędne środki powinny uwzględniać zasadę prewencji, zgodnie z którą,
między innymi, takie środki jak walka z zagrożeniem u jego źródła, przystosowanie pracy do
konkretnej osoby, szczególnie w zakresie zaprojektowania miejsc gdzie odbywa się praca i zamiana
niebezpiecznego na bezpieczne lub mniej niebezpieczne, powinny mieć pierwszeństwo nad
osobistym sprzętem zabezpieczającym dla marynarzy.
4. Dodatkowo właściwa władza powinna zagwarantować, że brany będzie pod uwagę wpływ w
zakresie zdrowia i bezpieczeństwa w następujących obszarach:
(a) reakcje na sytuacje awaryjne i wypadki;
(b) skutki uzależnienia od narkotyków i alkoholu; oraz
(c) zapobieganie zarażeniu HIV/AIDS.
Wytyczna B4.3.2 –Narażenie na hałas
1. Właściwa władza, łącznie z właściwymi organizacjami międzynarodowymi i przedstawicielami
zainteresowanych organizacji armatorów i marynarzy, powinna kontrolować na stałych zasadach
problem hałasu na statkach w celu poprawy ochrony marynarzy, w zakresie w jakim jest to
praktycznie możliwe, przed negatywnymi skutkami wystawienia na działanie hałasu.
2. Kontrola, o której mówi ustęp 1 niniejszej Wytycznej powinna brać pod uwagę negatywne skutki
wystawienia na działanie nadmiernego hałasu na słuch, zdrowie i samopoczucie marynarzy i
obowiązkowe oraz zalecane środki w celu zmniejszenia hałasu z zamiarem ochrony marynarzy.
Środki takie powinny zawierać:
(a) instrukcje dla marynarzy dotyczące niebezpieczeństw dla słuchu i zdrowia długiego
wystawienia na działanie wysokich poziomów hałasu i właściwego wykorzystania sprzętu do
ochrony przed hałasem;
(b) wyposażenie marynarzy, tam gdzie to potrzebne, w certyfikowany sprzęt służący ochronie
słuchu; oraz
(c) ocena zagrożeń i możliwości zmniejszenia poziomu hałasu we wszystkich pomieszczeniach
mieszkalnych, rekreacyjnych i służących do spożywania i przyrządzaniu posiłków, jak
również w siłowniach i innych pomieszczeniach, gdzie wykorzystywane są maszyny.
Wytyczna B4.3.3 – Wystawienie na działanie drgań
1. Właściwa władza, łącznie z właściwymi organizacjami międzynarodowymi i przedstawicielami
zainteresowanych organizacji armatorów i marynarzy, biorąc pod uwagę odpowiednie
międzynarodowe normy, powinien kontrolować na stałych zasadach problem drgań na statku w celu
poprawy zabezpieczenia marynarzy, w stopniu w jakim jest to możliwe, przed negatywnymi
skutkami drgań.
2. Kontrola, o której wspomina ustęp 1 niniejszej Wytycznej powinna obejmować skutki wystawienia
na działanie nadmiernych drgań na zdrowie i wygodę marynarzy oraz obowiązkowe i zalecane środki
w celu zmniejszenia drgań na statku z zamiarem ochrony marynarzy. Środki takie powinny zawierać:
(a) instrukcje dla marynarzy dotyczące niebezpieczeństw dla zdrowia długotrwałego wystawienia
na działanie drgań;
(b) wyposażenie marynarzy, tam gdzie to potrzebne, w zatwierdzony osobisty sprzęt ochronny dla
marynarzy; oraz
(c) ocenę zagrożeń i możliwości zmniejszenia wystawienia na działanie drgań we wszystkich
pomieszczeniach mieszkalnych, rekreacyjnych i służących spożywaniu i przyrządzaniu
posiłków, przyjmując środki zgodne z zaleceniami zawartymi w wydanym przez
Międzynarodową Organizację Pracy kodeksie praktyk zatytułowanym Czynniki wpływające
na miejsce pracy, 2001 r. i jego kolejnymi rewizjami i biorąc pod uwagę różnicę pomiędzy
wystawieniem na działanie drgań w tych miejscach i w miejscu pracy.
Wytyczna B4.3.4 – Obowiązki armatorów
1. Wszelkim obowiązkom armatora w zakresie zapewnienia sprzętu ochronnego lub innych
zabezpieczeń powinny, ogólnie rzecz biorąc, towarzyszyć postanowienia wymagające od marynarzy
ich użycia i wymóg, by marynarze postępowali w sposób, który umożliwi zastosowanie właściwych
środków ochrony przed wypadkami.
2. Powinna zostać zwrócona uwaga na Artykuły 7 i 11 Konwencji Nr 119 dotyczącej zabezpieczenia
maszyn z 1963 r. i odpowiednich postanowień Zalecenia Nr 118 dotyczącego zabezpieczenia maszyn
z 1963 r., zgodnie z którym obowiązek zagwarantowania spełnienia wymogu, by pracująca maszyna
była odpowiednio zabezpieczona, a jej użycie bez odpowiednich zabezpieczeń uniemożliwione,
spoczywa na pracodawcy, podczas gdy na pracowniku spoczywa obowiązek, by nie korzystać z
maszyny bez zainstalowanych zabezpieczeń, ani nie powodować, że istniejące zabezpieczenia nie
będą spełniać swej funkcji.
Wytyczna B4.3.5 – Zgłaszanie i zbieranie danych statystycznych
1. Wszystkie wypadki przy pracy oraz urazy i choroby zawodowe powinny być zgłaszane, aby mogło
być przeprowadzone dochodzenie i mogły zostać zebrane, przeanalizowane i opublikowane
kompleksowe statystyki, uwzględniając ochronę danych osobowych marynarzy. Raporty nie powinny
ograniczać się do ofiar śmiertelnych lub wypadków statku.
2. Statystyki wspomniane w ustępie 1 niniejszej Wytycznej powinny zawierać liczbę, rodzaj,
przyczyny i skutki wypadków przy pracy oraz urazy i chorób zawodowych, z jasnym wskazaniem,
jeśli ma to zastosowanie, oddziału statku, typu wypadku i tego, czy zdarzył się na morzu czy w
porcie.
3. Każdy Członek powinien odpowiednio brać pod uwagę każdy międzynarodowy system lub model
rejestracji wypadków marynarzy, który może zostać ustanowiony przez Międzynarodową
Organizację Pracy.
Wytyczna B4.3.6 – Dochodzenia
1. Właściwa władza powinna prowadzić dochodzenia w kwestii przyczyn i okoliczności wszystkich
wypadków przy pracy oraz urazów i chorób zawodowych skutkujących utratą życia lub poważnym
uszkodzeniem ciała i w innych przypadkach określonych w krajowych prawach lub przepisach.
2. Powinno się uwzględniać objęcie dochodzeniem następujących tematów:
(a) środowisko pracy, takie jak powierzchnie, umiejscowienie maszyn, środki dostępu,
oświetlenie i metody pracy;
(b) zakres wszystkich wypadków przy pracy oraz urazów i chorób zawodowych w różnych
grupach wiekowych;
(c) specjalne fizjologiczne i psychologiczne problemy stwarzane przez środowisko statku;
(d) problemy wynikające ze stresu fizycznego, szczególnie jako konsekwencji zwiększonego
obciążenia pracą;
(e) problemy i skutki wynikające z postępu technologicznego i jego wpływu na skład załóg; oraz
(f) problemy wynikające z ludzkich błędów.
Wytyczna B4.3.7 – Krajowe programy ochrony i zapobiegania
1. W celu zapewnienia zdrowych podstaw dla środków służących promocji bezpieczeństwa i ochrony
zdrowia w miejscu pracy oraz zapobieganiu wypadkom, urazom i chorobom wynikającym ze
szczególnych zagrożeń związanych z pracą na morzu, powinno się przeprowadzać badania w zakresie
ogólnych trendów i zagrożeń ujętych w statystykach.
2. Wdrożenie programów ochrony i zapobiegania służących promocji bezpieczeństwa i higieny pracy
powinno być zorganizowane w taki sposób, by właściwa władza, armatorzy i marynarze lub ich
przedstawiciele i inne właściwe organizacje mogły odgrywać w nim aktywną rolę, włączając w to
wykorzystanie takich środków jak sesje informacyjne, pokładowe przewodniki na temat
maksymalnych poziomów ekspozycji na działanie potencjalnie szkodliwych czynników w miejscu
pracy i innych zagrożeń lub wyniki systematycznych procesów oceny zagrożeń. W szczególności
powinno się powoływać krajowe lub lokalne połączone komitety do spraw bezpieczeństwa i ochrony
zdrowia oraz zapobiegania wypadkom przy pracy lub tworzone doraźnie grupy robocze i komitety na
statkach, w których reprezentowane są organizacje armatorów i marynarzy.
Wytyczna B4.3.8 – Zawartość programów ochrony i zapobiegania
1. Powinno się uwzględnić włączenie następujących działań do funkcji komitetów i innych
organizacji wspomnianych w Wytycznej B4.3.7, ustęp 2:
(a) przygotowanie krajowych wytycznych i polityki dla systemów zarządzania bezpieczeństwem i
higieną pracy oraz dla przepisów, reguł i podręczników dotyczących zapobiegania
wypadkom;
(b) organizowanie szkoleń i programów w zakresie ochrony bezpieczeństwa i zdrowia oraz
zapobiegania wypadkom przy pracy.
(c) organizowanie działań informacyjnych w zakresie ochrony bezpieczeństwa i zdrowia oraz
zapobiegania wypadkom przy pracy, włączając w to filmy, plakaty, zawiadomienia i
broszury; oraz
(d) dystrybucja literatury i informacji na temat ochrony bezpieczeństwa i zdrowia oraz
zapobiegania wypadkom przy pracy tak aby dotarły one do marynarzy na statkach.
2. Osoby przygotowujące teksty na temat środków i zalecanych praktyk w zakresie ochrony
bezpieczeństwa i zdrowia oraz zapobiegania wypadkom przy pracy powinny brać pod uwagę
właściwe przepisy i zalecenia przyjęte przez odpowiednie krajowe urzędy i organizacje
międzynarodowe.
3. Tworząc programy z zakresu ochrony bezpieczeństwa i zdrowia i zapobiegania wypadkom przy
pracy, każdy Członek powinien w sposób właściwy uwzględnić każdy kodeks praktyk dotyczący
bezpieczeństwa i zdrowia marynarzy, który opublikuje Międzynarodowa Organizacja Pracy.
Wytyczna B4.3.9 – Instrukcja dotycząca ochrony bezpieczeństwa i zdrowia i zapobiegania
wypadkom przy pracy
1. Program szkoleń wspomnianych w Normie A4.3, ustęp 1(a) powinien podlegać okresowej rewizji i
aktualizacji w świetle rozwoju w zakresie typów i rozmiarów statków oraz ich wyposażenia, jak
również zmian w praktykach obsadzania statku załogą, narodowości, języka i organizacji pracy na
statkach.
2. Wiedzy na temat ochrony bezpieczeństwa i zdrowia oraz zapobiegania wypadkom przy pracy
powinna być rozpowszechniana na stałych zasadach. Rozpowszechnianie tego rodzaju wiedzy może
przybierać następujące formy:
(a) edukacyjne materiały audiowizualne, takie jak filmy, wykorzystywane w centrach szkolenia
zawodowego dla marynarzy i, tam gdzie to możliwe, na statkach;
(b) plakaty na statkach;
(c) artykuły w magazynach czytanych przez marynarzy na temat zagrożeń związanych z pracą na
morzu i ochrony bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy oraz środków służących
zapobieganiu wypadkom; oraz
(d) specjalne kampanie wykorzystujące różne media w celu przekazywania instrukcji
marynarzom, łącznie z kampaniami na temat bezpiecznych praktyk pracy.
3. Rozpowszechnianie wiedzy wspomniane w ustępie 2 niniejszej Wytycznej powinno uwzględniać
różne narodowości, języki i kultury marynarzy.
Wytyczna B4.3.10 – Edukacja młodych marynarzy w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia
1. Przepisy dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia powinny odnosić się do wszelkich ogólnych
postanowień w zakresie badań medycznych przed i w czasie okresu zatrudnienia oraz w zakresie
zapobiegania wypadkom i ochrony zdrowia w miejscu zatrudnienia, które mają zastosowanie do
pracy marynarzy. Takie przepisy powinny określać środki, które zminimalizują zagrożenia jakim
podlegają młodzi marynarze w czasie pełnienia służby.
2. Z wyjątkiem przypadku, gdy młody marynarz zostanie uznany przez właściwą władzę za w pełni
wykwalifikowanego w zakresie danej umiejętności, przepisy powinny określać ograniczenia odnośnie
do wykonywania przez młodych marynarzy, bez odpowiedniego nadzoru i kierownictwa, pewnych
rodzajów pracy stwarzających szczególne zagrożenie wypadkiem lub wywołaniem negatywnych
skutków dla zdrowia lub rozwoju fizycznego bądź wymagających szczególnej dojrzałości,
doświadczenia lub umiejętności. Określając rodzaje pracy, w przypadku których przepisy powinny
nakładać ograniczenia, właściwa władza może w szczególnym stopniu uwzględnić prace, których
wykonywanie pociąga za sobą:
(a) dźwiganie, przesuwanie lub przenoszenie ciężkich ładunków lub obiektów;
(b) wchodzenie do kotłów, zbiorników i kesonów pływających;
(c) wystawienie na działanie szkodliwych poziomów hałasu i drgań;
(d) operowanie podnośnikami i innymi maszynami i narzędziami o dużej mocy lub pełnienie
funkcji sygnalistów dla operatorów takiego sprzętu;
(e) pracę z linami cumowniczymi lub holowniczymi lub sprzętem do kotwiczenia;
(f) takielunek;
(g) pracę na wysokości lub na otwartym pokładzie w złych warunkach pogodowych;
(h) nocne wachty;
(i) obsługę sprzętu elektrycznego;
(j) wystawienie na działanie potencjalnie szkodliwych materiałów lub szkodliwych czynników
fizycznych takich jak niebezpieczne i toksyczne substancje i promieniowanie jonizujące;
(k) czyszczenie urządzeń służących do przyrządzania posiłków; oraz
(l) pracę z szalupami.
3. Właściwa władza lub odpowiednie instytucje powinny podjąć praktyczne kroki w celu zwrócenia
uwagi młodych marynarzy na informacje dotyczące zapobiegania wypadkom i ochrony i ochrony ich
zdrowia na statkach. Takie kroki mogą zawierać odpowiednie instrukcje na kursach, oficjalne
komunikaty na temat zapobiegania wypadkom adresowane do młodych marynarzy oraz profesjonalne
kierownictwo i nadzór nad młodymi marynarzami.
4. Edukacja i szkolenie młodych marynarzy zarówno na ladzie jak też na statkach powinno zawierać
informacje na temat szkodliwych skutków dla zdrowia i samopoczucia spożywania alkoholu,
narkotyków i innych potencjalnie szkodliwych substancji oraz zagrożeń i obaw związanych z
HIV/AIDS oraz innych rodzajów postępowania niosącego ze sobą zagrożenia.
Wytyczna B4.3.11 – Współpraca międzynarodowa
1. Członkowie, z pomocą międzyrządowych i innych międzynarodowych organizacji, powinni starać
się, we współpracy ze sobą, osiągnąć największą możliwą zgodność działań w celu promowania
ochrony bezpieczeństwa i zdrowia oraz zapobiegania wypadkom przy pracy.
2. Tworząc programy służące promowaniu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz zapobiegania
wypadkom przy pracy zgodnie z Normą A4.3, każdy Członek powinien odpowiednio uwzględniać
właściwe kodeksy praktyki opublikowane przez Międzynarodową Organizację Pracy i odpowiednie
normy organizacji międzynarodowych.
3. Członkowie powinni uwzględniać potrzebę międzynarodowej współpracy w ciągłej promocji
działań sprzyjających bezpieczeństwu i ochronie zdrowia oraz zapobieganiu wypadkom przy pracy.
Taka współpraca może przyjąć formę:
(a) dwustronnych lub wielostronnych porozumień w celu osiągnięcia zgodności w zakresie norm i
zabezpieczeń dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia oraz zapobiegania wypadkom
w miejscu pracy;
(b) wymiany informacji na temat szczególnych zagrożeń dotyczących marynarzy i na temat
środków promowania ochrony bezpieczeństwa i zdrowia oraz zapobiegania wypadkom w
miejscu pracy;
(c) pomoc w testowaniu sprzętu i przeprowadzaniu inspekcji zgodnie z krajowymi przepisami
państwa bandery;
(d) współpracę w przygotowaniu i rozpowszechnieniu przepisów, reguł i podręczników
dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz zapobiegania wypadkom przy pracy;
(e) współpracę w produkcji i wykorzystaniu pomocy naukowych; oraz
(f) wspólne wykorzystanie pomieszczeń i sprzętu oraz wzajemną pomoc w procesie szkolenia
marynarzy w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy, zapobiegania
wypadkom i bezpiecznych praktyk w trakcie wykonywania pracy.