Prawidło 3.1 – Zakwaterowanie i zaplecze rekreacyjne
Cel: Zapewnienie marynarzom godziwego zakwaterowania i zaplecza rekreacyjnego na statku
1. Każdy Członek zagwarantuje, że statki podnoszące jego banderę zapewniają godziwe
zakwaterowanie i zaplecza rekreacyjne marynarzom pracującym lub/i mieszkającym na nich, zgodnie
z zasadą promowania zdrowia i dobrego samopoczucia marynarzy.
2. Wymagania zawarte w Kodeksie, wprowadzające w życie niniejsze Prawidło, które dotyczą
konstrukcji statku i jego wyposażenia mają zastosowanie wyłącznie do statków konstruowanych w
czasie lub po dacie wejścia w życie niniejszej Konwencji na terytorium danego Członka. W
przypadku statków skonstruowanych przed tą datą wymagania dotyczące konstrukcji i wyposażenia
statków określone w Konwencji Nr 92 dotyczącej pomieszczenia załogi na statku (zrewidowana),
1949 r., oraz Konwencji Nr 133 dotyczącej pomieszczenia załogi na statku (postanowienia
uzupełniające), 1970 r. będą pozostawać w mocy w zakresie w jakim miały zastosowanie, przed tą
datą, zgodnie z prawem lub praktyką danego Członka. Statek będzie uważany za skonstruowany w
dniu, gdy położona zostaje stępka lub gdy jest na podobnym etapie konstrukcji.
3. O ile nie zostanie określone inaczej, wszelkie wymagania zawarte w poprawce do Kodeksu,
dotyczące zakwaterowania i zaplecza rekreacyjnego dla marynarzy, będą miały zastosowanie tylko
wobec statków konstruowanych w czasie lub po dacie wejścia w życie poprawki w danym Państwie
Członkowskim.
Norma A3.1 – Zakwaterowanie i zaplecze rekreacyjne
1. Każdy Członek przyjmie ustawodawstwo wymagające, by statki podnoszące jego banderę:
(a) spełniały minimalne normy gwarantujące, że marynarze będą na nich pracować i/lub mieszkać
w bezpiecznych, przyzwoitych warunkach, zgodnych z odpowiednimi postanowieniami
niniejszej Normy; oraz
(b) poddawane były inspekcji w celu zagwarantowania początkowej i dalszej zgodności z tymi
normami.
2. Rozwijając przepisy prawa służące wdrożeniu niniejszej Normy właściwa władza, po konsultacji z
organizacjami armatorów i marynarzy, będzie:
(a) brać pod uwagę Prawidło 4.3 i związane z nimi postanowienia Kodeksu w kwestii ochrony
zdrowia i bezpieczeństwa oraz zapobiegania wypadkom, w świetle szczególnych potrzeb
marynarzy, którzy zarówno mieszkają jak też pracują na statku, oraz
(b) zwracać odpowiednią uwagę na wskazówki zawarte w Części B niniejszego Kodeksu.
3. Inspekcje wymagane zgodnie z Prawidłem 5.1.4 będą przeprowadzane, gdy:
(a) statek jest rejestrowany lub powtórnie rejestrowany; albo
(b) w sposób znaczący zmieniły się warunki zakwaterowania marynarzy.
4. Właściwa władza będzie zwracała szczególną uwagę na zapewnienie wdrożenia wymagań
niniejszej Konwencji w zakresie:
(a) rozmiarów pokoi i innych pomieszczeń mieszkalnych;
(b) ogrzewania i wentylacji;
(c) hałasu, wibracji i innych niekorzystnych czynników;
(d) urządzeń sanitarnych;
(e) oświetlenia; oraz
(f) pomieszczeń szpitalnych.
5. Właściwa władza działająca na terytorium każdego Członka będzie wymagała, by statki
podnoszące banderę tego Członka spełniały minimalne normy w zakresie zakwaterowania i zaplecza
rekreacyjnego na statku określone w ustępach od 6 do 17 niniejszej Normy.
6. W kwestii ogólnych wymagań dotyczących zakwaterowania:
(a) wszystkie pomieszczenia mieszkalne dla marynarzy będą odpowiednio wysokie; najmniejsza
dopuszczalna wysokość pomieszczeń mieszkalnych, gdzie konieczna jest swoboda ruchu, nie
będzie mniejsza niż 203 centymetry; właściwa władza może pozwolić na pewną ograniczoną
redukcję wymaganej wysokości pomieszczenia lub jego części, gdy będzie miał pewność, że taka
redukcja:
(i) jest rozsądna; oraz
(ii) nie doprowadzi do dyskomfortu marynarzy;
(b) pomieszczenia mieszkalne będą odpowiednio izolowane;
(c) na statkach innych niż statki pasażerskie, zgodnie z definicją zawartą w Rozporządzeniu 2(e) i (f)
Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r., wraz z poprawkami
(„Konwencja SOLAS”), kwatery sypialne będą umieszczone powyżej linii ładunkowej na
śródokręciu lub na rufie, z wyjątkiem szczególnych przypadków, gdy ze względu na rozmiar, typ
statku lub rodzaj świadczonej przez statek usługi ich inna lokalizacja jest niepraktyczna, kwatery
sypialne mogą być zlokalizowane w przedniej części statku, ale w żadnym razie nie przed grodzią
kolizyjną;
(d) w statkach pasażerskich i w specjalnych statkach skonstruowanych zgodnie z Kodeksem
bezpieczeństwa dla statków o specjalnym przeznaczeniu wydanym przez Międzynarodową
Organizację Morską w 1983 r. i jego kolejnymi wersjami (zwanych dalej „statkami o specjalnym
przeznaczeniu”), właściwa władza może, pod warunkiem że poczynione zostaną odpowiednie
kroki w celu zapewnienia wystarczającego oświetlenia i dopływu świeżego powietrza, zezwolić
na umieszczenie pokojów sypialnych poniżej linii ładunkowej, ale w żadnym przypadku nie
mogą one zostać zlokalizowane bezpośrednio pod przejściami, w których prowadzona jest praca;
(e) nie będzie bezpośrednich przejść do pomieszczeń sypialnych z przestrzeni ładunkowych i
maszynowni, ani z kuchni, spiżarni, suszarni lub pomieszczeń sanitarnych; ta część grodzi, która
oddziela te miejsca od kwater mieszkalnych i grodzi zewnętrznych będzie odpowiednio
skonstruowana ze stali lub innego zatwierdzonego materiału i będzie wodo- jak też gazoszczelna;
(f) materiały użyte do skonstruowania wewnętrznych grodzi, wykładziny i pościel, podłogi i
złączenia będą odpowiednie i sprzyjające zapewnieniu zdrowego środowiska;
(g) zapewnione będzie odpowiednie oświetlenie i wystarczający system kanalizacyjny; oraz
(h) zakwaterowanie oraz zaplecze rekreacyjne i przyrządzanie posiłków będą spełniać wymagania
Prawidła 4.3 i związanych z nim postanowień Kodeksu dotyczących zdrowia, ochrony
bezpieczeństwa i zapobiegania wypadkom, z uwzględnieniem zapobiegania ryzyku wystawienia
na niebezpieczne poziomy hałasu i drgań i inne czynniki oraz substancje chemiczne obecne na
statku oraz zapewniać akceptowalne warunki mieszkalne dla marynarzy.
7. W kwestii wymagań dotyczących wentylacji i ogrzewania:
(a) pomieszczenia sypialne i mesy będą odpowiednio wentylowane;
(b) statki, z wyjątkiem tych, które regularnie pływają na trasach, gdzie umiarkowane warunki
klimatyczne tego nie wymagają, wyposażone będą w klimatyzację zainstalowaną w
kwaterach mieszkalnych, pomieszczeniach z instalacjami radiowymi i pomieszczeniach, w
których prowadzona jest scentralizowana kontrola urządzeń;
(c) wszystkie pomieszczenia sanitarne będą wentylowane powietrzem pochodzącym
bezpośrednio z zewnątrz statku w sposób niezależny od innych pomieszczeń mieszkalnych;
oraz
(d) zapewnione będzie odpowiednie ogrzewanie poprzez odpowiedni system grzewczy, za
wyjątkiem statków pływających wyłącznie w klimatach tropikalnych.
8. Odnośnie do wymagań dotyczących oświetlenia, z zastrzeżeniem specjalnych rozwiązań
dopuszczalnych na statkach pasażerskich, pomieszczenia mieszkalne i mesy będą oświetlone
światłem naturalnym i wyposażone w odpowiednie oświetlenie sztuczne.
9. Gdy na statkach wymagane są pomieszczenia sypialne, obowiązywać będą następujące wymagania
dotyczące pomieszczeń sypialnych:
(a) w statkach innych niż pasażerskie każdy marynarz otrzyma pojedyncze pomieszczenie
sypialne; w przypadku statków o tonażu brutto mniejszym niż 3.000 lub statków o
specjalnym przeznaczeniu, odpowiedni urząd może wydać zgodę na odstąpienie od realizacji
tego wymogu po konsultacji z organizacjami armatorów i marynarzy;
(b) będą zapewnione oddzielne pomieszczenia sypialne dla mężczyzn i kobiet;
(c) pomieszczenia sypialne będą miały odpowiedni rozmiar i będą odpowiednio wyposażone by
zapewnić, w rozsądnych granicach, komfort i ułatwić utrzymanie porządku;
(d) każdy marynarz otrzyma oddzielną koję;
(e) minimalne wewnętrzne rozmiary koi będą wynosiły co najmniej 198 centymetrów na 80
centymetrów;
(f) w wyposażonych w jedną koję pomieszczeniach sypialnych dla marynarzy powierzchnia
mieszkalna nie będzie mniejsza niż:
(i) 4,5 metra kwadratowego na statkach o tonażu brutto mniejszym niż 3.000 ton;
(ii) 5,5 metra kwadratowego na statkach o tonażu brutto wynoszącym 3.000 ton lub
więcej, ale mniej niż 10.000 ton;
(iii)7 metrów kwadratowych na statkach o tonażu brutto wynoszącym 10.000 ton lub
więcej;
(g) jednakże w celu zapewnienia pomieszczeń sypialnych z pojedynczą koją na statkach o tonażu
mniejszym niż 3.000 ton, statkach pasażerskich lub statkach o specjalnym przeznaczeniu,
właściwa władza może zezwolić na mniejszą powierzchnię mieszkalną;
(h) na statkach o tonażu brutto mniejszym niż 3.000 ton innych niż statki pasażerskie lub statki o
specjalnym przeznaczeniu, pomieszczenia sypialne mogą być zajmowane przez najwyżej
dwóch marynarzy; powierzchnia mieszkalna takich pomieszczeń sypialnych nie będzie
mniejsza niż 7 metrów kwadratowych;
(i) na statkach pasażerskich i statkach o specjalnym przeznaczeniu powierzchnia mieszkalna
pomieszczeń sypialnych dla osób nie pełniących obowiązków oficerów na statku
powierzchnia mieszkalna będzie nie mniejsza niż:
(i) 7,5 metra kwadratowego w kwaterach dla dwóch osób;
(ii) 11,5 metra kwadratowego w kwaterach dla trzech osób;
(iii)14,5 metra kwadratowego w kwaterach dla czterech osób;
(j) na statkach o specjalnym przeznaczeniu w pomieszczeniach sypialnych mogą mieszkać więcej
niż cztery osoby; powierzchnia mieszkalna w takich pomieszczeniach sypialnych nie będzie
mniejsza niż 3,6 metra kwadratowego na osobę;
(k) na statkach innych niż statki pasażerskie i statki o specjalnym przeznaczeniu, pomieszczenia
sypialne dla marynarzy, którzy pełnią obowiązki oficerów na statku, na którym nie ma pokoju
gościnnego lub dziennego, powierzchnia mieszkalna na osobę nie będzie mniejsza niż:
(i) 7.5 metra kwadratowego na statkach o tonażu brutto mniejszym niż 3.000 ton;
(ii) 8,5 metra kwadratowego na statkach o tonażu brutto wynoszącym 3.000 ton lub
więcej, ale mniej niż 10.000 ton;
(iii)10 metrów kwadratowych na statkach o tonażu brutto wynoszącym 10.000 ton lub
więcej;
(l) na statkach pasażerskich i statkach o specjalnym przeznaczeniu powierzchnia mieszkalna dla
marynarzy pełniących obowiązki oficerów na statku, na którym nie ma pokoju gościnnego
lub dziennego, będzie wynosić nie mniej niż 7.5 metra kwadratowego w przypadku
młodszych oficerów i nie mniej niż 8.5 metra kwadratowego w przypadku starszych
oficerów; przyjmuje się założenie, że młodsi oficerowie pełnią służbę na poziomie
operacyjnym, a wyżsi oficerowie na poziomie zarządzania;
(m) kapitan statku, starszy mechanik i starszy oficer pokładowy będą mieć, oprócz swoich pokoi
sypialnych, przylegający pokój gościnny, pokój dzienny lub ekwiwalentną przestrzeń
dodatkową; statki o tonażu brutto mniejszym niż 3.000 ton mogą być zwolnione przez
właściwą władzę z konieczności stosowania się do tego wymogu po konsultacji z właściwymi
organizacjami armatorów i marynarzy;
(n) umeblowanie przypadające na każdą osobę zajmującą pomieszczenie będzie zawierać szafę na
ubrania o wystarczającej objętości (co najmniej 475 litrów) i szafkę lub ekwiwalentną
przestrzeń nie mniejszą niż 56 litrów; jeśli szafka stanowi część szafy na ubrania ich łączna
objętość będzie wynosić co najmniej 500 litrów; będzie posiadać półkę i będzie ją można
zamknąć w celu zapewnienia prywatności;
(o) każde pomieszczenie sypialne będzie posiadać stół lub biurko, które mogą być przymocowane
na miejscu, rozkładane lub wysuwane, z wygodnym miejscem do siedzenia.
10. W kwestii wymagań dotyczących mes:
(a) mesy będą zlokalizowane jako odrębne pomieszczenia wobec pomieszczeń sypialnych i tak
blisko kuchni okrętowej jak jest to, z praktycznego punktu widzenia, możliwe; statki o
tonażu brutto mniejszym niż 3.000 ton mogą zostać zwolnione przez właściwą władzę z
konieczności spełnienia tego wymogu po konsultacji z organizacjami armatorów i
marynarzy; oraz
(b) mesy będą miały odpowiedni rozmiar i będą zapewniać odpowiedni poziom komfortu oraz
będą odpowiednio umeblowane i wyposażone (włączając w to działające stale urządzenia
wydające napoje), biorąc pod uwagę liczbę marynarzy,
którzy mogą korzystania z nich jednocześnie; zarówno oddzielne, jak też wspólne mesy będą
odpowiednio wyposażone.
11. W kwestii wymagań dotyczących pomieszczeń sanitarnych:
(a) wszyscy marynarze na statku będą mieć zapewniony wygodny dostęp do pomieszczeń
sanitarnych, spełniających minimalne normy w zakresie zdrowia i higieny oraz rozsądne
standardy w zakresie komfortu, z oddzielnymi urządzeniami sanitarnymi dla mężczyzn i
kobiet;
(b) łatwo dostępne urządzenia sanitarne będą się znajdowały między innymi w pobliżu mostka
nawigacyjnego, siłowni lub pomieszczenia, gdzie sprawowana jest kontrola nad pracą
urządzeń; statki o tonażu brutto mniejszym niż 3.000 ton mogą zostać zwolnione przez
właściwą władzę z konieczności spełnienia tego wymogu po konsultacji z organizacjami
armatorów i marynarzy;
(c) na wszystkich statkach będzie się znajdowała dogodnie umiejscowiona co najmniej jedna
toaleta, umywalka, wanna i/lub prysznic na każde sześć lub mniej osób, które nie posiadają
osobistych pomieszczeń sanitarnych;
(d) za wyjątkiem statków pasażerskich każde pomieszczenie sypialne wyposażone będzie w
umywalkę z gorącą i zimną bieżącą wodą słodką, z wyjątkiem przypadku, gdy taka umywalka
znajduje się w prywatnej łazience;
(e) w przypadku statków pasażerskich odbywających zwykle nie dłuższe niż czterogodzinne
podróże, właściwa władza może uwzględnić możliwość złagodzenia wymagań w zakresie
liczby urządzeń sanitarnych; oraz
(f) gorąca i zimna bieżąca woda słodka dostępna będzie we wszystkich miejscach, gdzie można
się myć.
12. W kwestii wymagań dotyczących pomieszczeń szpitalnych, statki na których płynie 15 lub więcej
marynarzy, odbywające podróż trwającą dłużej niż trzy dni, będą zapewniać oddzielne pomieszczenie
szpitalne, wykorzystywane wyłącznie dla celów medycznych; właściwa władza może złagodzić ten
wymóg w przypadku statków zatrudnionych w żegludze przybrzeżnej; zatwierdzając pomieszczenie
szpitalne na statku, właściwa władza upewni się, że będzie ono łatwo dostępne we wszelkich
warunkach pogodowych, zapewni wygodne warunki mieszkalne i będzie sprzyjać uzyskaniu szybkiej
i właściwej opieki.
13. Dostępne będą odpowiednio umiejscowione i wyposażone pomieszczenia służące do prania.
14. Wszystkie statki będą posiadać przestrzeń lub przestrzenie na otwartym pokładzie, do których
marynarze będą mieli dostęp poza godzinami służby, o powierzchni odpowiedniej względem
rozmiaru statku i liczby marynarzy.
15. Wszystkie statki będą wyposażone w oddzielne biura lub wspólne biuro wykorzystywane przez
dział pokładowy i dział maszynowy; statki o tonażu brutto mniejszym niż 3.000 ton mogą zostać
zwolnione przez właściwą władzę z konieczności spełnienia tego wymogu po konsultacji z
organizacjami armatorów i marynarzy;
16. Statki zawijające regularnie do portów, w których występuje duża ilość komarów, będą
wyposażone w odpowiednie urządzenia, zgodnie z wymogami określonymi przez właściwą władzę.
17. Biorąc pod uwagę Prawidło 4.3 i związane z nim postanowienia Kodeksu dotyczące ochrony
zdrowia i bezpieczeństwa oraz zapobiegania wypadkom, statki będą wyposażone w przeznaczone do
użytku przez wszystkich marynarzy odpowiednie zaplecze rekreacyjne oraz udogodnienia i usługi
przystosowane do szczególnych potrzeb marynarzy, którzy muszą mieszkać i pracować na statkach.
18. Właściwa władza będzie wymagała, by przeprowadzane były częste inspekcje na statkach, przez
lub z upoważnienia kapitana statku, w celu upewnienia się, że zakwaterowanie marynarzy jest czyste,
zapewniające godziwe warunki mieszkalne i że wykonywane są w nim potrzebne naprawy. Wyniki
każdej inspekcji zostaną zapisane i udostępnione do rewizji.
19. W przypadku statków, na których zachodzi potrzeba uwzględnienia, bez stosowania
dyskryminacji, interesów marynarzy oddających się różniącym się względem siebie praktykom
religijnym i społecznym, właściwa władza może, po konsultacji z organizacjami armatorów i
marynarzy, pozwolić na sprawiedliwie stosowane różnice w realizacji wymagań niniejszej Normy,
pod warunkiem że takie różnice nie spowodują, że służące marynarzom urządzenia zapewnią im
korzyści mniejsze niż wynikające ze stosowania się do wymagań niniejszej Normy.
20. Każdy Członek może, po konsultacji z organizacjami armatorów i marynarzy, wyłączyć statki o
tonażu brutto mniejszym niż 200 ton, tam gdzie jest to wskazane ze względu na rozmiar statku i
liczbę osób na nim, z obowiązku stosowania się do wymagań zawartych w następujących
postanowieniach niniejszej Normy:
(a) ustępy 7(b), 11(d) i 13; oraz
(b) ustęp 9(f) i (h) do (l) włącznie, w odniesieniu jedynie do powierzchni mieszkalnej.
21. Wszelkie wyłączenia dotyczące wymagań niniejszej Normy mogą zostać dokonane tylko w
przypadkach, w których niniejsza Norma w sposób wyraźny na to zezwala i tylko w szczególnych
okolicznościach, w których takie wyłączenia są jasno i mocno uzasadnione, pod warunkiem
przestrzegania zasad ochrony zdrowia i bezpieczeństwa marynarzy.
Wytyczna B3.1 – Zakwaterowanie i zaplecze rekreacyjne
Wytyczna B3.1.1 – Projekt i konstrukcja
1. Zewnętrzne grodzie pomieszczeń sypialnych i mes powinny być odpowiednio izolowane.
Wszystkie obudowy maszyn i graniczne grodzie kuchni oraz inne przestrzenie, w których tworzy się
wysoka temperatura, powinny być odpowiednio izolowane, jeśli istnieje możliwość, że powstające
gorąco wpłynie na sąsiednie pomieszczenia mieszkalne i przejścia. Powinny być podjęte kroki w celu
zapewnienia ochrony od skutków działania pary lub/i gorącej wody płynącej w rurach.
2. Pomieszczenia sypialne, mesy, pomieszczenia rekreacyjne i przejścia w przestrzeni mieszkalnej
powinny być odpowiednio izolowane w celu zapobieżenia kondensacji lub przegrzaniu.
3. Powierzchnie grodzi i pokładów powinny być wykonane z materiału, którego czystość łatwo
utrzymać. Nie powinno się stosować konstrukcji sprzyjających rozwojowi drobnoustrojów.
4. Powierzchnie grodzi i pokładów w pomieszczeniach sypialnych i mesach powinny być łatwe do
utrzymania w czystości, mieć jasne barwy i pokryte być nietoksycznymi substancjami.
5. Pokłady w całej powierzchni mieszkalnej powinny być wykonane z zatwierdzonego materiału i
posiadać zatwierdzoną konstrukcję, a ich powierzchnia powinna być odporna na wilgoć i łatwa do
utrzymania w czystości.
6. Tam, gdzie pokrycie podłogi wykonane jest z różnych materiałów, połączenia powinny być
wykonane w taki sposób, by uniknąć powstania szpar.
Wytyczna B3.1.2 – Wentylacja
1. System wentylacji w pomieszczeniach sypialnych i mesach powinien być poddany kontroli w celu
utrzymania powietrza w satysfakcjonującym stanie i zapewnienia wystarczającego przepływu
powietrza we wszystkich warunkach pogodowych i klimatycznych.
2. Systemy klimatyzacji, typu scentralizowanego lub indywidualnego, powinny być tak
skonstruowane aby:
(a) utrzymać temperaturę i wilgotność względną odpowiednią wobec warunków zewnętrznych,
zapewnić wystarczającą wymianę powietrza we wszystkich klimatyzowanych przestrzeniach,
uwzględnić szczególne cechy operacji na morzu i nie wytwarzać nadmiernych hałasów i
drgań; oraz
(b) ułatwić czyszczenie i dezynfekcję w celu zapobieżenia lub kontroli rozprzestrzeniania się
choroby.
3. Zasilanie elektryczne systemów klimatyzacji i innych urządzeń służących wentylacji, wymaganych
w poprzednim ustępie niniejszej Wytycznej, powinno być dostępne zawsze, gdy marynarze mieszkają
lub pracują na statku i warunki tego wymagają. Zasilanie to nie może jednak pochodzić ze źródła
awaryjnego.
Wytyczna B3.1.3 – Ogrzewanie
1. System ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych powinien funkcjonować przez cały czas, gdy
marynarze mieszkają i pracują na statku i warunki tego wymagają.
2. Na wszystkich statkach gdzie wymagany jest system ogrzewania, ogrzewanie powinno być
zapewnione za pomocą gorącej wody, ciepłego powietrza, elektryczności, pary lub ekwiwalentnego
środka. Jednakże w przestrzeni mieszkalnej nie powinno się używać pary jako środka przenoszenia
ciepła. System ogrzewania powinien być zdolny do utrzymania temperatury w pomieszczeniach
mieszkalnych marynarzy na satysfakcjonującym poziomie w normalnych warunkach pogodowych i
klimatycznych, których można się spodziewać na trasach, na których statek pływa. Właściwa władza
powinien ustanowić w tym zakresie odpowiednią normę.
3. Kaloryfery i inne urządzenia grzewcze powinny być w taki sposób umiejscowione, a jeśli to
konieczne osłonięte, by uniknąć ryzyka pożaru lub dyskomfortu osób zajmujących pomieszczenia.
Wytyczna B3.1.4 – Oświetlenie
1. Na wszystkich statkach powinno być zapewnione światło elektryczne w pomieszczeniach
mieszkalnych marynarzy. Jeśli nie ma dwóch niezależnych źródeł elektryczności, powinno być
zapewnione dodatkowe oświetlenie dzięki odpowiednio skonstruowanym lampom lub sprzętowi
oświetleniowemu do wykorzystania w sytuacjach awaryjnych.
2. W pomieszczeniach sypialnych powinna być zainstalowana lampka do czytania u wezgłowia
każdej koi.
3. Właściwa władza powinien sporządzić odpowiednie normy dotyczące naturalnego i sztucznego
oświetlenia.
Wytyczna B3.1.5 – Pomieszczenia sypialne
1. Marynarze i ewentualne osoby towarzyszące powinny mieć zapewnione warunki sypialne tak
komfortowe jak to możliwe.
2. Jeśli rozmiar statku, działalność prowadzona z jego wykorzystaniem i jego budowa czynią to
rozsądnym i praktycznym, pomieszczenia mieszkalne powinny być zaplanowane i wyposażone w
prywatną łazienkę, łącznie z toaletą, w celu zapewnienia komfortu osobom w nich mieszkającym i
ułatwienia zachowania czystości.
3. W granicach w jakich jest to praktyczne, zajmowanie pomieszczeń sypialnych marynarzy powinno
być zorganizowane w ten sposób, że marynarz pracujący w ciągu dnia nie powinien dzielić pokoju z
marynarzem pełniącym wachtę nocną.
4. W przypadku marynarzy pełniących funkcję podoficerów nie powinno być więcej niż dwie osoby
na pomieszczenie sypialne.
5. Należy rozważyć możliwość rozszerzenia udogodnienia, o którym mówi Norma A3.1, ustęp 9(m),
na drugiego mechanika, jeśli takie rozwiązanie jest praktyczne.
6. Przestrzeń zajęta przez koje, szafy, szafki i siedzenia powinna być zaliczona do rozmiarów
przestrzeni mieszkalnej. Nie powinno się zaliczać do przestrzeni mieszkalnej małych i nieregularnie
ukształtowanych przestrzeni, które nie zwiększają efektywnie przestrzeni dla swobodnego ruchu, ani
nie mogą być wykorzystane do zainstalowania umeblowania.
7. Koje nie powinny być ustawione w więcej niż dwóch poziomach. W przypadku koi ustawionych
wzdłuż boku statku, powinien być tylko jeden poziom, tam gdzie nad koją umiejscowiony jest otwór
okienny.
8. Niższa koja w koi dwupoziomowej nie powinna znajdować się mniej niż 30 centymetrów ponad
podłogą; wyższa koja powinna się znajdować mniej więcej w połowie między spodem niższej koi i
najniższą powierzchnią belek sufitowych.
9. Konstrukcja koi i, jeśli występuje, zabezpieczenie przed wypadnięciem z koi w czasie przechyłu
statku, powinny być wykonane z zatwierdzonego materiału, który jest twardy, gładki, niepodatny na
korozję i niesprzyjający rozwojowi drobnoustrojów.
10. Jeśli do konstrukcji koi wykorzystane są ramy cylindryczne, powinny one być w pełni
uszczelnione i nie mieć otworów, przez które mogą wniknąć drobnoustroje.
11. Każda koja powinna być wyposażona w wygodny materac z wykładanym poduszką spodem lub
materac, w którym połączone są sprężyny i poduszka. Materac i poduszka powinny być wykonane z
zatwierdzonego materiału. Nie powinno się stosować materiału sprzyjającego rozwojowi
drobnoustrojów.
12. Gdy jedna koja umiejscowiona jest nad inną, pod materacem górnej koi powinno być
umieszczone dno z materiału, który nie wytwarza i nie przyciąga pyłu i kurzu.
13. Umeblowanie powinno być wykonane z gładkiego, mocnego materiału, nie podatnego na
odkształcenia i korozję.
14. Pomieszczenia sypialne powinny być wyposażone w zasłony lub ich ekwiwalent.
15. Pomieszczenia sypialne powinny być wyposażone w lustro, małe szafki na przybory toaletowe,
półkę na książki i wystarczającą liczbę haków na ubrania.
Wytyczna B3.1.6 – Mesy
1. Mesy mogą być albo wspólne albo oddzielne. Decyzja w tym względzie powinna być podjęta po
konsultacji z przedstawicielami marynarzy i armatorów i zatwierdzona przez właściwą władzę.
Powinny być wzięte pod uwagę takie czynniki jak rozmiar statku i szczególne kulturowe, religijne i
społeczne potrzeby marynarzy.
2. Tam gdzie oddzielne mesy występują, powinny one zostać przydzielone:
(a) kapitanowi i oficerom; oraz
(b) bosmanom i innym marynarzom.
3. Na statkach innych niż pasażerskie, powierzchnia użytkowa mes dla marynarzy nie powinna być
mniejsza niż 1.5 metra kwadratowego na osobę planowanej powierzchni do siedzenia.
4. Na wszystkich statkach mesy powinny być wyposażone w odpowiednie siedzenia, umocowane w
miejscu lub ruchome, wystarczające dla potrzeb największej spodziewanej liczby marynarzy, którzy
będą z nich korzystać jednocześnie.
5. Zawsze, gdy będą się znajdować na statku, marynarze powinni mieć dostęp do:
(a) lodówki, która powinna być umiejscowiona w sposób zapewniający wygodny do niej dostęp i
mającej wystarczającą pojemność względem liczby osób korzystających z mesy lub mes.
(b) urządzeń do przyrządzania gorących napojów; oraz
(c) urządzeń dostarczających zimną wodę.
6. Gdy spiżarnie nie są bezpośrednio dostępne z mes, powinny być zapewnione szafki o
wystarczającej pojemności na przechowanie naczyń oraz sprzętu do mycia naczyń.
7. Powierzchnie stołów i siedzeń powinny być wykonane z materiału odpornego na wilgoć.
Wytyczna B3.1.7 – Pomieszczenia sanitarne
1. Umywalki i wanny powinny mieć odpowiednią wielkość, być skonstruowane z zatwierdzonych
materiałów i posiadać gładką powierzchnię, nie podatną na pęknięcia, odłupywanie się fragmentów i
korozje.
2. Wszystkie toalety powinny być wykonane według zatwierdzonego wzorca i posiadać odpowiednie
możliwości w zakresie spłukiwania wodą lub zastosowania innych odpowiednich środków, takich jak
powietrze, dostępnych zawsze i niezależnie kontrolowanych.
3. Pomieszczenia sanitarne przeznaczone do użytku przez więcej niż jedną osobę powinny spełniać
następujące warunki:
(a) podłogi powinny być wykonane z zatwierdzonego, trwałego materiału, odpornego na wilgoć i
powinny posiadać odpowiednie możliwości w zakresie odprowadzenia wody;
(b) grodzie powinny być wykonane ze stali lub innego zatwierdzonego materiału i powinny być
wodoszczelne przynajmniej do wysokości 23 centymetrów ponad poziomem pokładu;
(c) pomieszczenia powinny być wystarczająco dobrze oświetlone, ogrzewane i wentylowane;
(d) toalety powinny być umiejscowione w sposób zapewniający wygodny dostęp z kwater
sypialnych, ale powinny być oddzielne wobec pomieszczeń sypialnych i łazienek, bez
bezpośredniego dostępu z pomieszczeń sypialnych lub przejścia pomiędzy pomieszczeniami
sypialnymi i toaletami do których nie ma innego dostępu. Ten wymóg nie ma zastosowania
tam, gdzie toaleta zlokalizowana w pomieszczeniu pomiędzy dwoma pomieszczeniami
sypialnymi, w których przebywa nie więcej niż czterech marynarzy; oraz
(e) jeśli w pomieszczeniu jest więcej niż jedna toaleta, powinny one być odpowiednio osłonięte w
celu zapewnienia prywatności.
4. Przeznaczone do użytku marynarzy urządzenia do prania powinny zawierać:
(a) pralki;
(b) suszarki do bielizny lub odpowiednio ogrzewane i wentylowane suszarnie; oraz
(c) żelazka i deski do prasowania lub ich odpowiedniki.
Wytyczna B3.1.8 – Zakwaterowanie szpitalne
1. Zakwaterowanie szpitalne powinno być w taki sposób zaprojektowane by ułatwić konsultacje i
udzielanie pomocy lekarskiej oraz zapobiegać rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych.
2. Wejścia do pomieszczeń, koje, oświetlenie, wentylacja, ogrzewanie i dopływ wody powinny być
zaprojektowane w taki sposób, by zapewnić komfort i ułatwić leczenie pacjentów.
3. Liczbę wymaganych koi sypialnych powinna określić właściwa władza.
4. Osoby korzystające z pomieszczania szpitalnego powinny mieć do dyspozycji pomieszczenia
sanitarne na swój wyłączny użytek, albo jako cześć pomieszczania, ale w jego bezpośrednim pobliżu.
Takie pomieszczenia sanitarne powinny się składać z co najmniej jednej toalety, umywalki oraz
wanny lub prysznica.
Wytyczna B3.1.9 – Inne udogodnienia
1. Tam gdzie istnieją specjalne przebieralnie dla personelu siłowni, powinny być one:
(a) umiejscowione na zewnątrz siłowni, ale z łatwym do niej dostępem; oraz
(b) wyposażone w indywidualne szafki na ubrania, jak również wanny i/lub prysznice i umywalki z
bieżącą gorącą i zimną wodą słodką.
Wytyczna B3.1.10 – Pościel, naczynia kuchenne w mesach i inne postanowienia
1. Każdy Członek powinien rozważyć zastosowanie następujących zasad:
(a) armator powinien dostarczyć wszystkim marynarzom odbywającym służbę na statku czystą
pościel i naczynia kuchenne, a marynarze powinni być odpowiedzialni za ich zwrot w dniach
i godzinach wyznaczonych przez kapitana oraz po zakończeniu służby na statku;
(b) pościel powinna być dobrej jakości, a talerze, kubki i inne naczynia kuchenne powinny być
wykonane z zatwierdzonego materiału, który łatwo nadaje się do mycia; oraz
(c) armator powinien dostarczyć wszystkim marynarzom ręczniki, mydła i papier toaletowy.
Wytyczna B3.1.11 – Zaplecze rekreacyjne, poczta i wizyty na statku
1. Zakwaterowanie i zaplecze rekreacyjne powinny podlegać częstej analizie ich przydatności w celu
zapewnienia, że są odpowiednio dostosowane do zmian potrzeb marynarzy wynikających z
następującego w przemyśle okrętowym rozwoju w zakresie techniki i działań operacyjnych.
2. Zaplecze rekreacyjne powinno zawierać co najmniej szafkę na książki i sprzęty wykorzystywane
do czytania, pisania i, tam gdzie ma to praktyczne zastosowanie, gry.
3. W związku z planowaniem zaplecza rekreacyjnego właściwa władza rozważy zapewnienie
kantyny.
4. Tam gdzie jest to wskazane z praktycznego punktu widzenia, powinno się również rozważyć
zapewnienie następujących udogodnień bez ponoszenia kosztów przez marynarzy:
(a) palarnia;
(b) możliwość oglądania telewizji i słuchania audycji radiowych;
(c) pokazy filmów, których zasób powinien być odpowiedni do czasu trwania podróży i, tam
gdzie to konieczne, zmieniany odpowiednio często;
(d) sprzęt do uprawiania sportu, włączając w to sprzęt do ćwiczeń siłowych, gry stołowe i gry
pokładowe;
(e) tam gdzie to możliwe – basen;
(f) bibliotekę zawierającą książki specjalistyczne i inne, których zasób powinien być odpowiedni
do czasu trwania podróży i, tam gdzie to konieczne, zmieniany odpowiednio często;
(g) sprzęt służący do rekreacyjnego majsterkowania;
(h) sprzęt elektroniczny taki jak radio, telewizor, odtwarzacze video, odtwarzacze DVD/CD,
komputery osobiste i oprogramowanie do nich oraz magnetofony kasetowe;
(i) tam gdzie to właściwe, zapewnienie barów dla marynarzy, o ile nie jest to sprzeczne z
narodowymi, religijnymi lub społecznymi zwyczajami; oraz
(j) pozostający w granicach rozsądku dostęp do urządzeń komunikacji telefonicznej, poczty
elektronicznej i Internetu, bez wnoszenia przez marynarzy opłat za korzystanie z tych
urządzeń, jeśli takie korzystanie nie przekracza rozsądnych granic.
5. Powinny być poczynione wszelkie starania w celu zapewnienia, że poczta marynarzy wysyłana
będzie w sposób tak szybki i godny zaufania jak to możliwe. Powinny być także poczynione starania
w celu uchronienia marynarzy przed koniecznością wnoszenia dodatkowych opłat, w przypadku gdy
poczta marynarzy musi zostać przeadresowana z przyczyn pozostających poza ich kontrolą.
6. Powinny być podjęte kroki w celu zapewnienia, z zastrzeżeniem odpowiednich krajowych i
międzynarodowych praw i przepisów, że zawsze gdy nie ma ku temu poważnych przeciwwskazań,
marynarze otrzymają pozwolenie, by partnerzy, krewni i przyjaciele odwiedzili ich na statku, gdy
znajduje się on w porcie.
7. Powinno się rozważyć możliwość pozwolenia, by w niektórych rejsach, gdy nie ma ku temu
praktycznych przeciwwskazań, płynęły wraz z marynarzami osoby towarzyszące. Takie osoby
powinny być odpowiednio ubezpieczone przeciw wypadkom i chorobom; właściciele statków
powinni udzielić marynarzom wszelkiej pomocy w uzyskaniu takiego ubezpieczenia.
Wytyczna B3.1.12 – Zapobieganie hałasowi i drganiom
1. Pomieszczenia mieszkalne oraz zaplecze rekreacyjne i przyrządzaniu posiłków powinny być
zlokalizowane tak daleko jak to możliwe od silników, sterowni, dźwigów pokładowych, urządzeń
służących wentylacji, ogrzewaniu i klimatyzacji i innych hałaśliwych urządzeń.
2. Powinno się zastosować izolację akustyczną lub inne odpowiednie materiały absorbujące dźwięk w
konstrukcji i wykończeniu grodzi, sufitów i podłóg w pomieszczeniach, gdzie powstaje hałas, jak też
samozamykające się, izolowane akustycznie drzwi do maszynowni.
3. Siłownie i inne pomieszczenia, gdzie funkcjonują maszyny, powinny być wyposażone, tam gdzie
nie ma praktycznych przeciwwskazań, w dźwiękoszczelne, scentralizowane pomieszczenia kontrolne
dla personelu siłowni. Przestrzenie w których wykonywana jest praca, takie jak warsztat maszynowy,
powinny być izolowane, w stopniu w jakim jest to praktycznie możliwe, od hałasu wytwarzanego
przez maszyny. Powinno się też podjąć kroki w celu redukcji hałasu, który powstaje w czasie pracy
maszyn.
4. Limity poziomu hałasu dla pomieszczeń w których wykonywana jest praca i pomieszczeń
mieszkalnych powinny być zgodne z międzynarodowymi wytycznymi MOP w tym zakresie,
włączając w to wytyczne zawarte w wydanym przez MOP kodeksie praktyk zatytułowanym Czynniki
wpływające na miejsce pracy, 2001 r. i, tam gdzie jest to wskazane, specjalną ochronę zalecaną przez
Międzynarodową Organizację Morską, wraz z wszelkimi poprawkami i dokumentami dodatkowymi
dotyczącymi poziomów hałasu na statkach. Na pokładzie powinna być trzymana i udostępniana
marynarzom kopia odpowiednich dokumentów w języku angielskim lub używanym na statku języku
roboczym.
5. Żadne pomieszczenia mieszkalne, rekreacyjne ani służące przyrządzaniu lub spożywaniu posiłków
nie powinny być narażone na nadmierne drgania.