Światowi liderzy związków zawodowych Sharan Burrow, sekretarz generalny Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych (ITUC) i Stephen Cotton, sekretarz generalny Międzynarodowej Federacji Transportowców (ITF) piszą o znaczeniu ochrony pracowników łańcucha dostaw podczas pandemii COVID-19.
W miarę pogłębiania się pandemii koronawirusa w wielu doniesieniach prasowych widzieliśmy obrazy z całego świata przedstawiające puste półki w supermarketach ponieważ „kupowanie w panice” spowodowało niedobory żywności i leków.
Wzrost popytu, napędzany przez ludzi gromadzących niezbędne towary, spowodował szok u milionów ludzi szukających w sklepach papieru toaletowego, makaronów czy paracetamolu i zwrócił ich uwagę na pracowników, którzy muszą utrzymać łańcuchy dostaw w tym kryzysie.
Nasi pracownicy służby zdrowia są bohaterami ale na tym froncie jest także wielu innych. Ochrona pracowników łańcucha dostaw, którzy są kluczowi dla pokonania koronawirusa, musi stanowić priorytet dla rządów w celu zapewnienia dostaw produktów medycznych, żywności i innych niezbędnych rzeczy.
Pracownicy rolnictwa nadal pracują w trudnych warunkach aby zapewnić nam żywność. Pracownicy transportu, w tym marynarze i dokerzy, zapewniają, że niezbędne towary nadal przemieszczają się po całym świecie. Pracownicy utrzymują funkcjonowanie służb publicznych aby lekarze i pielęgniarki mogli dotrzeć tam, gdzie są potrzebni. Dostawcy i kierowcy dostarczający żywność stoją na pierwszej linii dostarczając przedmioty codziennego użytku, które pozwalają na utrzymanie osób i rodzin w izolacji. Na każdym etapie tego łańcucha to samo dotyczy pracowników produkcyjnych, magazynowych, logistycznych i sklepów spożywczych.
To, co obecnie jest oczywiste dla ludzi na całym świecie to fakt, że ci pracownicy są niezbędni w radzeniu sobie z tą sytuacją kryzysową.
W tym tygodniu związki zawodowe napisały list do liderów G20 wzywając, w odpowiedzi na pandemię COVID-19, do podjęcia kompleksowych działań na rzecz ochrony zdrowia, dochodów i miejsc pracy kluczowych pracowników, którzy mają fundamentalne znaczenie dla reagowania na tę pandemię i dla jej przezwyciężenia. Będzie to również kluczowe dla stabilizacji gospodarek i realnego ożywienia gospodarczego. Oprócz pracowników służby zdrowia także pracownicy łańcuchów dostaw i transportu stają na pierwszej linii aby chronić nas wszystkich.
Rządy i pracodawcy muszą współpracować aby zidentyfikować pracowników dotkniętych kryzysem i podjąć kroki w celu ich ochrony. Obejmuje to zapewnienie podwyższonego wynagrodzenia aby odzwierciedlić ryzyko narażenia na koronawirusa oraz ochronę dochodów innych pracowników, którzy mają zmniejszoną ilość pracy w wyniku kryzysu. Środki te powinny być stosowne niezależnie od rodzaju umowy o pracę. Pracownicy o niestandardowych formach zatrudnienia powinni także otrzymać wsparcie swoich dochodów oraz ochrony zdrowia i bezpieczeństwa i nie można ich pozostawiać na szarym końcu.
Na każdym poziomie należy znaleźć rozwiązania poprzez autentyczne wspólne działania związków zawodowych, rządów, pracodawców i instytucji.
Należy podjąć wszelkie działania w celu zapewnienia funkcjonowania i długoterminowej stabilności łańcuchów dostaw. Łańcuchy dostaw nie mogą być utrzymane bez siły roboczej. Pracownicy potrzebują wsparcia w wykonywaniu pracy, potrzebują godnego wynagrodzenia i poszanowania wszystkich swoich praw pracowniczych.
Świat potrzebuje pracowników aby kontynuować transport niezbędnych towarów przez granice do miejsc, w których są najbardziej potrzebne w danym momencie. Niezbędne jest aby marynarze na całym świecie byli zwolnieni z zakazów podróży przy wchodzeniu lub schodzeniu ze swoich statków aby utrzymać funkcjonowanie światowych łańcuchów dostaw drogą morską. Należy również zająć się „wąskimi gardłami” na naszych drogach, na granicach krajowych czy państwowych, powodującymi niepotrzebne opóźnienia i przerwy w łańcuchu dostaw.
Konieczne jest zapewnienie osobistego wyposażenia ochronnego aby kontrolować zakażenia oraz zapewnienie, że produkty medyczne znajdują się w rękach tych, którzy najbardziej ich potrzebują a także wprowadzenie przepisów wspierających i opiekujących się rodzinami dotkniętymi katastrofą. Pracownicy muszą mieć aktywny udział w codziennym zarządzaniu środkami bezpieczeństwa. Ponieważ ryzyko zakażenia w miejscu pracy rośnie z każdym dniem należy słuchać głosów pracowników na temat najlepszych sposobów zapewnienie wszystkim bezpieczeństwa.
Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, musimy wspierać inspekcje pracy aby zapewnić przestrzeganie zasad BHP i innych norm oraz kontrole w miejscu pracy.
To, czego jesteśmy świadkami, to wyjątkowy moment w historii, heroiczny wysiłek stojących na pierwszej linii pracowników służby zdrowia oraz wszystkich pracowników łańcuchów dostaw, którzy pracują aby przeprowadzić nas przez ten kryzys. Obowiązkiem tych, którzy mają władzę jest zapewnienie pracownikom niezbędnej ochrony do reakcji na COVID-19, narzędzi do wykonywania pracy, czy to poprzez wsparcie dochodu, sprzęt czy bezpieczeństwo w miejscu pracy. Mogą nas chronić tylko wtedy, gdy my będziemy ich chronić.
G20 zobowiązała się do zagwarantowania, na niespotykaną dotąd skalę, 5 bilionów dolarów na pobudzenie gospodarki. Gwarancja ta obejmuje pobudzenie gospodarki, ochronę pracowników i miejsc pracy a także zobowiązanie do współpracy międzynarodowej w czasach, gdy spada multilateralizm i zdolność radzenia sobie z globalnymi wyzwaniami. Aby zrealizować te zamierzenia niezbędny jest dialog społeczny z biznesem i związkami zawodowymi, żeby zaprojektować i wdrożyć to niezbędne wsparcie.
Przypominamy jednak przedsiębiorstwom, że mają szanować prawa człowieka, co wiąże się z odpowiedzialnością za ochronę zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w łańcuchach dostaw.
Dziękujemy firmom współpracującym ze związkami zawodowymi za ochronę pracowników, miejsc pracy i utrzymanie otwartych łańcuchów dostaw ale wzywamy inne, które szukają własnych zysków, do zrozumienia, że one również są zagrożone.
Ta pandemia tragicznie ujawniła nieludzkość modelu łańcucha dostaw, który bezwzględnie wykorzystuje ludzi pracy, zwłaszcza kobiety i migrantów, poprzez ograniczenie praw człowieka i praw pracowniczych, zaniżone płace i brak umów o pracę a co za tym idzie niepewność zatrudnienia. Musimy wyjść z tego kryzysu w pełni zaangażowani w tworzenie nowego modelu wspólnego dobrobytu i godnej pracy dla wszystkich.
Przeżywając ten kryzys musimy wyciągną wnioski jeśli chcemy budować silne, bardziej zrównoważone i bardziej wyrównane gospodarki. Rozdrobniony system gospodarczy z nieformalnym zatrudnieniem i zmniejszającymi się prawami pracowniczymi nie pozwoli nam od tego uciec.
Tłumaczenie artykułu ze strony internetowej ITF z dnia 30.03.2020 roku.