Prawidło 1.4 – Nabór i pośrednictwo pracy marynarzy
Cel: Zapewnienie marynarzom dostępu do sprawnego i dobrze zorganizowanego systemu
naboru i pośrednictwa pracy marynarzy
1. Wszyscy marynarze będą mieć dostęp do sprawnego, odpowiedniego i godnego zaufania systemu
poszukiwania zatrudnienia na statku bez konieczności wnoszenia opłat.
2. Służby naboru i pośrednictwa pracy marynarzy funkcjonujące na terytorium Członka powinny
odpowiadać normom określonym w Kodeksie.
3. Każdy Członek będzie wymagał, odnośnie do marynarzy pracujących na statku podnoszącym jego
banderę, by armatorzy, którzy korzystają ze służb naboru i pośrednictwa pracy marynarzy w krajach i
na terytoriach, na których niniejsza Konwencja nie obowiązuje, stosowali się do wymagań
określonych w Kodeksie.
Norma A1.4 – Nabór i pośrednictwo pracy marynarzy
1. Każdy Członek świadczący publiczne usługi naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy zapewni,
że usługi takie świadczone będą w sposób uporządkowany, który chroni i promuje prawa marynarzy
w zakresie zatrudnienia zawarte w niniejszej Konwencji.
2. Tam, gdzie na terytorium Członka działają prywatne podmioty, których podstawą funkcją jest
nabór i pośrednictwo pracy dla marynarzy, lub które dokonują naboru znaczącej liczby marynarzy,
wymagane będzie, by podmioty takie działały wyłącznie zgodnie ze standaryzowanym systemem
licencjonowania lub certyfikacji lub innych form regulacji. Taki system będzie ustanowiony i
zmieniany tylko po konsultacji z organizacjami armatorów i marynarzy. W przypadku wątpliwości,
czy niniejsza Konwencja dotyczy danego prywatnego podmiotu świadczącego usługi w zakresie
naboru i pośrednictwa pracy, kwestia ta zostanie rozstrzygnięta przez właściwą władzę działającą na
terytorium każdego z Członków po konsultacji z organizacjami armatorów i marynarzy. Nie będzie
się popierać nadmiernego wzrostu liczby podmiotów świadczących usługi naboru i pośrednictwa
pracy.
3. Postanowienia ustępu 2 niniejszej Normy będą mieć również zastosowanie – w zakresie w jakim
uznane są przez właściwą władzę, po konsultacji z organizacjami armatorów i marynarzy, za
właściwe – w kontekście usług naboru i pośrednictwa pracy świadczonych przez organizacje
marynarzy na terytorium Członka, zapewniających dopływ marynarzy, będących obywatelami tego
Członka na statki podnoszące jego banderę. Usługi, których dotyczy niniejszy ustęp spełniają
następujące warunki:
(a) usługa naboru i pośrednictwa pracy prowadzona jest zgodnie z postanowieniami układu
zbiorowego pracy pomiędzy tą organizacją i armatorem;
(b) zarówno organizacja marynarzy, jak też armator mają siedzibę na terytorium Członka;
(c) Członek posiada prawo lub procedurę autoryzacji bądź rejestracji układów zbiorowych pracy,
umożliwiającą świadczenie usług z zakresu naboru i pośrednictwa pracy; oraz
(d) usługi naboru i pośrednictwa pracy prowadzone są w sposób uporządkowany i stosowane są
środki w celu ochrony i promocji praw pracowniczych marynarzy porównywalne z określonymi
w ustępie 5 niniejszej Normy.
4. Żadne z postanowień niniejszej Normy lub Prawidła 1.4 nie będzie interpretowane jako:
(a) uniemożliwiające Członkowi świadczenie bezpłatnych usług naboru i pośrednictwa pracy dla
marynarzy w ramach polityki zmierzającej do sprostania potrzebom marynarzy i armatorów,
niezależnie czy usługi te stanowią część publicznych służb zatrudnienia dla pracowników i
pracodawców czy też są z nimi skoordynowane; albo
(b) narzucające Członkowi obowiązek ustanowienia na swoim terytorium systemu prywatnych usług
naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy.
5. Członek przyjmujący system, o którym mówi ustęp 2 niniejszej Normy będzie, za pomocą prawa
lub innych rozwiązań, co najmniej:
(a) zakazywać podmiotom świadczącym usługi naboru i pośrednictwa pracy używania środków,
mechanizmów lub list zmierzających do przeszkodzenia lub odwiedzenia marynarzy od
uzyskania zatrudnienia, do którego są zakwalifikowani;
(b) wymagać, by żadne opłaty za nabór lub pośrednictwo pracy nie były w sposób bezpośredni lub
pośredni, w całości lub w części, wnoszone przez marynarza, któremu świadczona jest usługa, za
wyjątkiem kosztów otrzymania wymaganego przez prawo świadectwa zdrowia, krajowej
książeczki żeglarskiej i paszportu lub innych podobnych dokumentów uprawniających do
podróży, nie wliczając w to jednakże kosztów uzyskania wiz, które zostaną poniesione przez
armatora; oraz
(c) gwarantować, że podmioty świadczące usługi naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy na jego
terytorium:
(i) posiadają aktualny rejestr wszystkich marynarzy rekrutowanych lub skierowanych do pracy za
ich pośrednictwem, który będzie dostępny do inspekcji przeprowadzonej przez właściwą
władzę;
(ii) dbają o to, by marynarze byli poinformowani o swoich prawach i obowiązkach wynikających
z umowy o pracę przed lub w trakcie procesu zatrudnienia i by stworzono im możliwość
zapoznania się z ich umowami o pracę przed i po ich podpisaniu oraz by otrzymali kopię
umowy;
(iii) sprawdzają, że marynarze rekrutowani lub kierowani do pracy za ich pośrednictwem są
wykwalifikowani i posiadają dokumenty niezbędne do wykonywania danej pracy i że
umowy o pracę zawierane przez marynarzy są zgodne ze stosownymi prawami i
przepisami oraz układami zbiorowymi pracy, które stanowią część umowy o pracę;
(iv) upewniają się, w granicach swych możliwości, że armator dysponuje środkami
zabezpieczającymi marynarzy przed pozostawieniem w obcym porcie;
(v) zapoznają się i odpowiadają na wszelkie skargi dotyczące ich działalności i informują
właściwą władzę o wszelkich nierozstrzygniętych skargach;
(vi) ustanawiają system ochrony, na drodze ubezpieczenia lub za pomocą innego stosownego
rozwiązania, które zrekompensuje marynarzom straty pieniężne, które mogą ponieść w
wyniku nieskuteczności usługi naboru i pośrednictwa pracy lub niewypełnienia przez
armatora zobowiązań wynikających z umowy o pracę.
6. Właściwa władza będzie ściśle nadzorowała i kontrolowała podmioty świadczące usługi naboru i
pośrednictwa pracy dla marynarzy na terytorium Członka. Wszelkie zezwolenia lub certyfikaty lub
podobne upoważnienia pozwalające na prowadzenie działalności polegającej na świadczeniu
prywatnych usług na danym terytorium będą przyznawane lub odnawiane tylko po upewnieniu się, że
usługa naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy jest zgodna z krajowym prawem i przepisami.
7. Właściwa władza upewni się, że istnieją odpowiednie narzędzia i procedury sprawdzania
zasadności skarg dotyczących działalności podmiotów świadczących usługi naboru i pośrednictwa
pracy dla marynarzy, angażujące, jeśli jest to potrzebne, przedstawicieli armatorów i marynarzy.
8. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą Konwencję będzie, w granicach możliwości,
informować swoich obywateli o możliwych problemach wynikających z podjęcia pracy na statku
podnoszącym banderę państwa, które nie ratyfikowało niniejszej Konwencji, dopóki nie upewni się,
że stosowane są normy równoważne z ustalonymi przez niniejszą Konwencję. Rozwiązania przyjęte
w tym celu przez Członka, który ratyfikował niniejszą Konwencję, nie będą sprzeczne z zasadą
swobodnego przepływu pracowników wymaganą przez traktaty, których oba państwa są stronami.
9. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą Konwencję będzie wymagał, by armatorzy statków
podnoszących jego banderę, którzy korzystają z usług naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy
świadczonych przez podmioty zarejestrowane w krajach i na obszarach, na których niniejsza
Konwencja nie obowiązuje, zagwarantuje, w granicach możliwości, że wspomniane usługi będą
spełniać wymagania niniejszej Normy.
10. Żadne postanowienia niniejszej Normy nie będzie interpretowane jako pomniejszające
zobowiązania i obowiązki armatorów lub Członka wobec statków podnoszących jego banderę.
Wytyczna B1.4 – Nabór i pośrednictwo pracy
Wytyczna B1.4.1 – Wytyczne organizacyjne i operacyjne
1. Wypełniając swoje zobowiązania zgodnie z normą A1.4, ustęp 1, właściwa władza powinna
uwzględnić:
(a) przyjęcie koniecznych rozwiązań służących promowaniu efektywnej współpracy między
podmiotami świadczącymi usługi naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy, zarówno
publicznymi jak prywatnymi.
(b) potrzeby przemysłu morskiego na poziomie zarówno krajowym jak i międzynarodowym w czasie
rozwijania programów szkoleniowych dla marynarzy, którzy stanowią część załogi statku
odpowiedzialną za bezpieczeństwo żeglugi i operacje zapobiegania zanieczyszczaniu morza, przy
współudziale armatorów, marynarzy i odpowiednich ośrodków szkoleniowych;
(c) stworzenie odpowiednich warunków dla współpracy między przedstawicielami organizacji
armatorów i marynarzy w organizowaniu i świadczeniu usług naboru i pośrednictwa pracy dla
marynarzy, tam gdzie one istnieją;
(d) ustalenie, przy zachowaniu prawa do prywatności i potrzeby ochrony poufności, warunków pod
jakimi dane osobowe marynarzy mogą być przetwarzane przez podmioty świadczące usługi
naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy, wliczając w to zbieranie, przechowywanie, łączenie i
przekazywanie takich danych podmiotom trzecim;
(e) prowadzenie zbioru i analizy wszystkich ważnych informacji na temat rynku pracy w zakresie
pracy na morzu, włączając w to obecne i spodziewane zatrudnienie marynarzy sklasyfikowanych
według wieku, płci, stopnia i kwalifikacji oraz wymagań przemysłu morskiego, przy czym zbiór
danych na temat wieku i płci dopuszczalny jest tylko dla celów statystycznych lub w ramach
programu zapobiegania dyskryminacji ze względu na wiek lub płeć;
(f) zapewnienie, że personel odpowiedzialny za nadzór nad podmiotami świadczącymi usługi naboru
i pośrednictwa pracy dla marynarzy, którzy mają być odpowiedzialni za bezpieczeństwo żeglugi i
operacje zapobiegania zanieczyszczaniu morza, jest odpowiednio przeszkolony, wliczając w to
doświadczenie w pracy na morzu, i posiada odpowiednią wiedzę na temat przemysłu morskiego,
wliczając w to odpowiednie międzynarodowe dokumenty w zakresie wyszkolenia, certyfikacji i
standardów pracy;
(g) ustalenie standardów operacyjnych i przyjęcie kodeksów postępowania i etycznych praktyk w
zakresie usługi naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy; oraz
(h) prowadzenie nadzoru nad systemem licencjonowania i certyfikacji w oparciu o system
standardów jakości.
2. Ustanawiając system, o którym mówi Standard A1.4, ustęp 2, każdy Członek powinien
uwzględnić wdrożenie i stosowanie wobec zarejestrowanych na jego terytorium podmiotów
świadczących usługi naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy wymogu prowadzenia praktyk
operacyjnych, których jakość może być poddana weryfikacji. Wspomniane praktyki operacyjne w
przypadku prywatnych podmiotów świadczących usługi naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy
oraz, w zakresie w jakim to ich dotyczy, publicznych podmiotów świadczących usługi naboru i
pośrednictwa pracy dla marynarzy, powinny odnosić się do takich kwestii jak:
(a) badania lekarskie, dokumenty tożsamości marynarzy i inne dokumenty, których marynarz może
potrzebować do uzyskania zatrudnienia;
(b) utrzymywanie, przy zachowaniu prawa do prywatności i potrzeby ochrony poufności, pełnej
ewidencji marynarzy korzystających z ich systemu naboru i pośrednictwa pracy, która powinna
uwzględniać, ale bez ograniczania do wymienionych elementów:
(i) kwalifikacje marynarzy;
(ii) opis kariery zawodowej;
(iii) dane osobowe istotne przy zatrudnieniu; oraz
(iv) informacje medyczne istotne przy zatrudnieniu;
(c) utrzymywanie aktualnych list statków, na które kierowani są marynarze przez podmioty
świadczące usługi naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy i zagwarantowanie, że będzie
istnieć możliwość skontaktowania się z takimi podmiotami w sytuacjach awaryjnych przez całą
dobę;
(d) procedury zapewniające, że marynarze nie są wyzyskiwani przez podmioty świadczące usługi
naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy w zakresie oferty zatrudnienia na konkretnych
statkach lub przez konkretne przedsiębiorstwa;
(e) procedury zapobiegające możliwości wystąpienia wyzysku marynarzy polegającego na wpłacie
zaliczek lub innych transakcji finansowych pomiędzy armatorem i marynarzami prowadzonych
przez podmioty świadczące usługi naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy;
(f) wyraźnego podawania do publicznej wiadomości kosztów, jeśli takie występują, które marynarz
poniesie w czasie procesu naboru;
(g) zapewnienie, że marynarze otrzymają wszelkie informacje na temat warunków pracy na
stanowisku, na którym mają zostać zatrudnieni oraz o polityce armatora dotyczącej ich
zatrudnienia;
(h) procedury, które są w zgodzie z zasadami naturalnej sprawiedliwości w postępowaniu w
przypadkach niekompetencji lub braku dyscypliny, zgodne z krajowym prawem i praktyką i, tam
gdzie ma to zastosowanie, z układami zbiorowymi pracy;
(i) procedury gwarantujące, w granicach możliwości, że wszystkie obowiązujące świadectwa i
dokumenty wydane w związku z zatrudnieniem są aktualne i nie zostały uzyskane na drodze
fałszerstwa oraz że referencje podlegają weryfikacji;
(j) procedury gwarantujące, że prośby o informację lub poradę zgłaszane przez rodziny marynarzy,
gdy przebywają oni na morzu, zostaną spełnione szybko, należycie i bezpłatnie; oraz
(k) sprawdzanie, czy warunki pracy na statkach, na których marynarze zostaną zatrudnieni są zgodne
z odpowiednimi układami zbiorowymi pracy, zawartymi pomiędzy armatorem i organizacją
reprezentującą marynarzy i, w ramach prowadzonej przez siebie polityki, kierowanie marynarzy
tylko do armatorów, którzy oferują warunki zatrudnienia marynarzy zgodne z odpowiednimi
prawami i przepisami lub układami zbiorowymi pracy.
3. Powinno się zachęcać do międzynarodowej współpracy pomiędzy Członkami i właściwymi
organizacjami, polegającej na:
(a) systematycznej wymianie informacji o przemyśle morskim i morskim rynku pracy na zasadach
dwustronnych, regionalnych i wielostronnych;
(b) wymianie informacji o morskim prawie pracy;
(c) harmonizacji polityki, metod pracy i prawa dotyczącego naboru i służb pośrednictwa pracy dla
marynarzy;
(d) poprawie procedur i warunków międzynarodowego naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy;
oraz
(e) prognozowaniu zatrudnienia, biorąc pod uwagę podaż i popyt na marynarzy i wymagania
przemysłu morskiego.